Nas sesións de titoría de 3º ESO PMAR, Ana Álvarez levou a termo as seguintes actividades centradas nas relacións
de parella, nas redes sociais e nos sinais de alerta previos ao maltrato.
OBXECTIVOS:
- Reflexionar
sobre os roles masculino e feminino nas relacións de parella, tanto no
cara a cara como nas redes sociais.
- Espertar o
interese por distinguir actitudes
problemáticas cara ás relacións de parella.
- Expresar as
opinións propias e respectar as alleas.
- Extraer conclusións proveitosas para a vida cotiá como a necesidade dunhas relacións saudables entre os mozos e as mozas, contextualizándoas especialmente en relación coa prevención do maltrato.
- Visualización de páxinas web e vídeos sobre relacións problemáticas e alternativas.
- Trabajo grupal de lectura e posta en común de ideas a través do debate en clase
TEMPORALIZACIÓN: TRES SESIÓNS:
- 1ª sesión: lectura e comentario oral dos artigos de páxinas web achegados pola titora sobre prevención do maltrato e boas prácticas nas redes sociais.
O DECÁLOGO DE BOAS PRÁCTICAS
1.
Todo o que fas na vida real na vida virtual, ten e vai ter consecuencias:
“Mostra o teu sentido común”.
2.
Se sofres acoso na rede, non silencies o problema, pide axuda
a tempo, ¡hai solución!
3.
Denuncia e rexeita os contidos machistas na rede.
4.
Comunícate na rede como “persoa”, sen estereotipos
machistas.
5.
Nas túas relacións non te EN-REDES. As cuestións
sentimentais resólvense mellor en persoa.
6.
Ten en conta que o que publicas na rede, quédase na
rede: “Coida a túa imaxe ”.
7.
Distingue sempre o virtual do real: “Mellor o cara a
cara”.
8.
Non fagas nunca en Internet o que non farías na vida
real.
9.
Sé crítico cos modelos de masculinidade e feminidade que
hai na rede: “Crea Igualdade”.
10.
Rede social non é rede real: “Analiza todo dende unha
perspectiva crítica”.
Vimos esta entrada do blog co vídeo, sobre o afán de control a través do
uso das redes sociais.
O vídeo foi moi útil porque lles impactou e deu lugar a discusións sobre cuestións importantes.
Navegamos pola páxina da asociación: “Non máis violencia dexénero. José Antonio Burriel” .
Quince actitudes
que poden axudar á muller para entender
que está sendo obxecto de maltrato, de violencia de xénero.
- 2ª Sesión:
Debate, posta en común e conclusións.
Oídas as opinións dalgún alumno á
lectura de artigos e á vista de vídeos na primeira sesión, lemos nun enlace
unha selección de frases típicas que cuestionan se vivimos nunha sociedade
machista.
1.- EU NON SON MACHISTA NIN FEMINISTA.
EU CREO NA IGUALDADE
“O contrario de machismo non é feminismo,
se alguén quere posicionarse a favor da igualdade debe declararse feminista”,
asevera Máriam Martínez-Bascuñán, doctora de Ciencia Política da Universidade
Autónoma de Madrid. Defende que o feminismo non é un movemento que traballa con
categorías de superioridade ou inferioridade, senón que “trata de saír dese
lodazal para lograr o seu obxectivo, que é unha sociedade emancipada e libre de
discriminación”.A Real Academia Española —unha institución bastante criticada, por certo, polo movemento feminista— aproxímase ao concepto defendido pola profesora á hora de definir estas dúas palabras:
- Machismo:
“Actitude de prepotencia dos homes
respecto das mulleres”. (Prepotente, segundo a mesma institución é
aquela persoa que “é máis poderoso ca outros, ou moi poderoso” e “que abusa do seu poder ou
fai alarde del”).
- Feminismo:
“Ideoloxía que defende que as mulleres deben ter os mesmos dereitos cós homes”.
2.- ¡OS HOMES TAMÉN SOFREN
VIOLENCIA!, POR QUE NON ESTÁN INCLUÍDOS NA LEI DE VIOLENCIA DE XÉNERO?
“é un erro moi frecuente que dá conta
dun profundo descoñecemento da realidade da violencia de xénero”, explica
Martínez-Bascuñán. “É a manifestación máis brutal da desigualdade de xénero que
articula a nosa orde social. A violencia de xénero é un tipo de violencia que
se exerce contra as mulleres sistematicamente só polo feito de ser mulleres”, resolve.
3.- E QUE HAI DAS DENUNCIAS
FALSAS?
A fiscal de Sala delegada de
Violencia contra a Muller, Pilar Martín Nájera, declarou nunha entrevista ao
periódico El Mundo en novembro de 2015 que a
crítica sobre as denuncias falsas de malos tratos por parte das mulleres “non é
certa”. “Entre 2009 e 2014, das 783.826 denuncias presentadas, só houbo 49
condenas por denuncia falsa”, lembrou. Que llo graven a fogo os que defenden
esta frase: só un 0,006% das denuncias presentadas son falsas.Ao presentar unha denuncia por violencia de xénero, a muller pasa por un duro proceso no que é valorada por un psicólogo e preguntada por pormenores da súa vida íntima. “Unha gran porcentaxe das mulleres que morreron por violencia de xénero non denunciaron”, lembra Tània Verge, doutora en Ciencia Política. Un dos motivos para non denunciar, sostén, é “o pouco amparo xudicial que se dá a estas mulleres”.
4.- NOSOUTROS SOMOS OS QUE TEMOS
QUE LEVAR OS CARTOS A CASA, E ISO PREXUDÍCANOS
“Existe unha autonomía e unha dependencia
económica, e esas situacións son caldo de cultivo do consentimento de moitas situacións
de maltrato”, lembra Martínez-Bascuñán. unha sociedade ben ordenada, libre de
discriminación de xénero “debe velar por garantir a autonomía e a autodeterminación
de todos os seus individuos”. Asegura que, un dos instrumentos clave para
lograr ese fin “é a independencia económica”.
5.- AS CHICAS TAMÉN TEÑEN
PRIVILEXIOS, COMO ENTRAR DE BALDE NUNHA DISCOTECA
“Esta frase é o recoñecemento
puro de que se asume que a muller é un obxecto decorativo, e ademais se lle
considera un privilexio… Non hai nada máis machista que a obxectivación”, lembra
Martínez-Bascuñán. “Cando deixas de ver persoas, instrumentalízaas e xa non hai
suxeito, senón obxecto”. O feito de que as mulleres entren de balde en certos
establecementos e os homes non, non é un privilexio, “é unha expresión máis da desigualdade
de xénero que estrutura a nosa sociedade”. O feito de consideralo un privilexio
“amosa ata que punto temos interiorizado ese machismo que é incapaz de facernos
ver como funcionan os mecanismos de ‘obxectivación que afectan ás mulleres”.O feito de que ese argumento se siga utilizando entre adolescentes é aínda máis perigoso, pois denota un descoñecemento da desigualdade que se segue producindo hoxe en día e desde idades máis temperás. Verge lembra unha frase que di “cando non pagas polo produto, o produto es ti”.
6.- NON TERÍA QUE MOLESTARVOS
QUE VOS DIGAN PIROPOS POLA RÚA, A QUEN NON LLE GUSTA SENTIRSE GUAPO?
“A todo o mundo gústalle sentirse
guapo”, lembra Martínez-Bascuñán. Pero a pregunta que debemos facernos, con
todo, non é esa, a pregunta correcta, segundo ela e Verge, é: “Por que eses
piropos recaen sistematicamente sobre as mulleres?”. Sinalan que eses piropos poden
“chegar ao acoso” e, a maioría de ocasións, seguen proxectando “esa imaxe da muller
como obxecto antes que suxeito”. O feito de que “eles son suxeitos e elas obxectos”
é unha de las expresións máis graves que manifestan esa desigualdade.
11.-A LINGUAXE NON SEXISTA É UNHA TONTERÍA
“A linguaxe crea imaxinarios”, lembra
Verge. Aqueles que son partidarios da linguaxe inclusiva (como dicir “homes e mulleres”)
alegan que, o feito de que se tome como referencia universal o masculino, escurece
a presenza das mulleres e dá prioridade a aos homes. Hai quen encontran esta
protesta ridícula, e o falar en feminino xenérico o desdobrar os substantivos
unha perda de tempo.Por outro lado, ao falar de linguaxe sexista hai quen tamén se refire ao feito de que existan expresións na nosa linguaxe claramente machistas. “Choras coma unha nenaza”, “fillo de puta” ou “isto é un coñazo” son algunhas de elas. Mentres que, en linguaxe coloquial, dicir “isto é a polla” supón algo positivo. O mesmo ocorre coa palabra “zorra”, con significados moi diferentes á palabra “zorro”. A linguaxe é unha arma importante que, aínda que se lle dea máis ou menos importancia, segue controlada polos homes.
- 3ª Sesión: Despois da posta en común e os debates da sesión anterior para reflexionar sobre relacións sas imos a estas entradas do blog “Mi novio me controla”
Contrólame o normal?
Se es unha chica e algunha vez fixécheste esta
pregunta, estás no sitio onde resolver
as túas dúbidas.
Non é normal que o teu mozo te controle, nin que un
rapaz co que esteas saíndo che obligue a nada. Ás veces confundímolos con
interese, con amor.
O control, o querer saber todo o que fas, dicirche como debes vestir (ou como non podes), ou con quen podes ou non saír, ou prohibirche hablar con certas persoas... non é amor, é un xeito de controlarte.
e http://minoviomecontrola.blogspot.com.es/2015/05/te-quiero-libre-y-me-quiero-libre.html.
Nesta última preséntase a canción de “La Otra” :O control, o querer saber todo o que fas, dicirche como debes vestir (ou como non podes), ou con quen podes ou non saír, ou prohibirche hablar con certas persoas... non é amor, é un xeito de controlarte.
Yo no me muero si no estás aquí,
puedo andar bien caminando sin ti,
no me haces falta ni eres mi media naranja en la vida,
voy aprendiendo a curarme yo misma todas mis heridas.
Pero contigo,
es cierto que el mundo parece un poco menos feo,
contigo,
es cierto que a veces romper las cadenas duele un poco menos,
y aprendo contigo y contigo camino,
me encanta todo lo que hemos compartido,
tirando barreras, rompiendo los mitos, te quiero libre, y me quiero libre contigo.
Dicen que da miedo la libertad,
no sentirla nunca más miedo me da,
nadie nos dijo que fuese a ser fácil,
sacarse de dentro los cuentos de un príncipe azul,
la luna me dice que puedo ser bruja,
ser fea, violenta, y matar a algún rey,
romper los esquemas, quebrar el sistema,
coger una escoba y en vez de barrer,
lanzarme a volar en la noche.
Sin miedo de ir sola por un callejón,
sin miedo de hacer lo que me salga del cooo....ntigo
es cierto que el mundo parece un poco menos feo,
contigo,
es cierto que a veces romper las cadenas duele un poco menos,
y aprendo contigo y contigo camino,
me encanta todo lo que hemos compartido, tirando barreras, rompiendo los mitos,
Te quiero libre, y me quiero libre contigo.
Te quiero libre, y me quiero libre contigo.
no me haces falta ni eres mi media naranja en la vida,
voy aprendiendo a curarme yo misma todas mis heridas.
Pero contigo,
es cierto que el mundo parece un poco menos feo,
contigo,
es cierto que a veces romper las cadenas duele un poco menos,
y aprendo contigo y contigo camino,
me encanta todo lo que hemos compartido,
tirando barreras, rompiendo los mitos, te quiero libre, y me quiero libre contigo.
Dicen que da miedo la libertad,
no sentirla nunca más miedo me da,
nadie nos dijo que fuese a ser fácil,
sacarse de dentro los cuentos de un príncipe azul,
la luna me dice que puedo ser bruja,
ser fea, violenta, y matar a algún rey,
romper los esquemas, quebrar el sistema,
coger una escoba y en vez de barrer,
lanzarme a volar en la noche.
Sin miedo de ir sola por un callejón,
sin miedo de hacer lo que me salga del cooo....ntigo
es cierto que el mundo parece un poco menos feo,
contigo,
es cierto que a veces romper las cadenas duele un poco menos,
y aprendo contigo y contigo camino,
me encanta todo lo que hemos compartido, tirando barreras, rompiendo los mitos,
Te quiero libre, y me quiero libre contigo.
Te quiero libre, y me quiero libre contigo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario